Dylan groeide tot zijn 10e jaar zorgeloos op, in een gezin van vijf personen, totdat zijn zus ernstig ziek werd door schizofrenie. Het gezinsleven werd hierdoor radicaal verstoord, waardoor er ook minder naar Dylan werd omgekeken. Tijdens de pubertijd zorgde dit er voor dat hij zich erg ging afzetten en agressief gedrag begon te vertonen. Hij vocht veel op de scholen waar hij opzat, maar ook op straat was hij voor niemand bang. Hij begon drugs te gebruiken en kwam hierdoor meerdere keren in contact met de politie. Dit werd zelfs zo erg dat hij op 15-jarige leeftijd voor de rechter moest verschijnen vanwege een zwaar geweldsdelict. Er hing een gevangenisstraf boven zijn hoofd, maar gelukkig zag de rechter uit wat voor thuissituatie Dylan kwam en legde hij alleen een leerstraf op.

Jammer genoeg hielp dit niet en Dylan begon zelfs met het gebruiken en verkopen van cocaïne. Toen kwam er een moment in zijn leven waarin hij zich realiseerde dat zijn leven volledige in puin lag. Meerdere mensen uit zijn vriendenkring begonnen gek te worden van de drugs, anderen belande erdoor in de gevangenis. Sommige werden zelfs vermoord of stierven door het gebruik van drugs.

Na 10 jaar diensttijd besloot Dylan dat het tijd was om naar de burgermaatschappij terug te keren om samen met zijn vrouw een gezin te stichten. Hij ging werken als meubelbezorger voor een grote winkelleverancier. Alles leek goed te gaan tot hij lichamelijke klachten begon te krijgen, waarvan de arts zei dat het stress gerelateerd was. Hij kreeg aangepast werk, maar het werd alleen maar moeilijker om het gewone leven vol te houden. Totdat de klachten zo erg werden dat niks hem meer lukte. Aan de buitenkant kon je niets zien, waardoor er veel onbegrip was, met name vanuit de werkgever en dit had ernstige gevolgen. Zo werd hij ineens neergezet als een werkweigeraar en ging hij van “hero naar zero”. Niet veel later werd er bij Dylan PTSS (post traumatische stress stoornis) gediagnosticeerd. Deze diagnose kwam hard aan, want dit had hij nooit verwacht. Hij vond zelf dat hij tot de sterkste behoorde (een mentaliteit uit zijn sniper groep) en nu leefde hij als een kluizenaar, verstopt in zijn huis, met de gordijnen dicht en flink aan de alcohol om de oorlog in zijn hoofd te verdoven. Hij begon aan een zware therapie en alsof het nog niet genoeg was, kreeg zijn vrouw een agressieve vorm van huidkanker, waarna zij ook overspannen raakte.

Hij kreeg last van paniekaanvallen op straat, waardoor hij geen stap meer durfde te zetten. In zijn hoofd beleefde hij keer op keer de nachtelijke hel die oorlog heet. De stress zorgde voor tal van andere klachten waar hij en zijn omgeving continue last van had. Het was te veel zo. Ook omdat de behandelaar vertelde dat dit nooit meer over zou gaan en hij dit voor de rest van mij leven zou hebben.

De PTSS eiste een tol voor Dylan en zijn gezin en er leek voor Dylan geen andere uitweg meer dan de dood. De verleiding om deze keuze te maken was zeer aanwezig, maar het besluit om geen einde aan zijn leven te maken opende een ander pad om op door te gaan. Volgens volledig luchtmobiele mentaliteit besloot Dylan PTSS niet te laten winnen. Hij herinnerde zich zijn militaire medische training, waarbij hij had geleerd hoe sporten helpt bij het aanmaken van geluk hormonen in de hersenen. Hij legde een verband tussen het sporten en zich beter voelen. Hij besloot om hier verder onderzoek naar te doen met zichzelf als levend proefpersoon. Hij probeerde diverse methodes uit en beproefde daarna hoe hij zichzelf voelde en de rest van de dag functioneerde. Dit proces heeft lang geduurd, maar door elke dag de proef op de som te nemen en nieuwe technieken uit te proberen, lukte het hem steeds meer om terug te vechten tegen de PTSS. In plaats van de keuze om een einde aan zijn leven te maken, had de keuze voor het leven hem leren vechten tegen de PTSS. Door dit proces van ‘trial-and-error’ die hij met zichzelf heeft ondergaan, is het hem gelukt om een methode te ontwikkelen die ook jou gaat helpen om van je PTSS af te komen. Bij Dylan is geen enkel symptoom of klacht meer waargenomen van PTSS. Dylan werd een nieuwe man, echtgenoot en vader voor zijn gezin.